تربیت سیاسی، نوع خاصی از تربیت است که در راستای تربیت اجتماعی تحقق می یابد. تربیت سیاسی، برای حضور موثر در جامعه اسلامی بسیار اهمیت دارد. همچنین تربیت سیاسی مهم ترین نوع تربیت است که در تحقق هدف های مادی و معنوی جامعه نقش اساسی دارد. 

بنابراین، تربیت سیاسی را نمی توان نادیده انگاشت و باید در جهت تحقق تربیت سیاسی در جامعه اسلامی تلاش به سزایی کرد. در نتیجه تربیت سیاسی است که حضور موثر آحاد ملت در عرصه های مختلف و حساس جامعه فراهم می شود.

اما باید در ادامه به نقش دین و ایمان به عنوان یک عامل تربیت سیاسی اشاره کرد.

مهم ترین عامل تربیت در کلام امام علی علیه السلام، به خصوص نهج البلاغه، دین و ایمان به محتوای دینی است. دین و برنامه های عملی آن از جهات گوناگون بر شکل گیری شخصیت، افکار و رفتار انسان تاثیر می گذارد; به گونه ای که فرد تمامی برنامه های زندگی اش را از دین و الگوهای دینی فرا می گیرد; همان گونه که بینش های دینی رفتار فردی و خانوادگی را تحت تاثیر قرار می دهد و گرایش های سیاسی - اجتماعی را نیز هدایت می نماید. امروزه بسیاری از کشورهای جهان در شرق و غرب بیش تر برنامه ها و سیاست های کلی شان برخاسته از سوابق دینی آن هاست. اگر دین حق باشد و از قواعد فطری و الهی تبعیت نماید، بر خط مشی انسان تاثیر ثبت خواهد گذاشت، وگرنه تاثیرات منفی از خود بر جای می گذارد.

حضرت علی علیه السلام در نامه ای خطاب به عمرو عاص، او را از استفاده نامناسب از دین و پیامدهای زیان بار آن آگاه نموده، می فرمایند: «پس تو (ای عمروعاص) ، دین خود را تابع دنیای کسی (معاویه) قرار دادی که گم راهی او آشکار و پرده اش دریده است. تو دنبال چنین کسی رفتی و بخشش او را خواستی. پس دنیا و آخرت خود را به باد دادی و اگر به حق چنگ می زدی، آنچه (از دنیا و آخرت) می خواستی به آن می رسیدی. » (14)

منبع: عباسی، احسان (1394)، بررسی راهکارهای تربیت سیاسی دانشجومعلمان از منظر سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، همایش اقتضائات معلمی، دانشگاه فرهنگیان خراسان شمالی